Ήταν μια φορά ένα Αλβανάκι και πήγαινε στην πρώτη τάξη του Δημοτικού στην Ελλάδα. Την πρώτη μέρα τους λέει η δασκάλα :
-Για πείτε μου όλοι τα ονόματά σας.
Ένα ένα τα παιδάκια :
-Εμένα με λένε Μαρία....
-Εμένα με λένε Γιάννη...
-Εμένα με λένε Μανώλη...
Πετάγεται στο τέλος ο μικρός και λέει :
-Εμένα με λένε Αλία και είμαι από την Αλβανία.
Ααααα, του λέει η δασκάλα, δεν γίνεται να σε λέμε Αλία από την Αλβανία γιατί θα σε κοροϊδεύουν τα υπόλοιπα παιδάκια. Από εδώ και πέρα θα σε λένε Κωστάκη και θα είσαι Ελληνόπουλο.
Χαρούμενος ο μικρός γυρνάει σπίτι και ακούει τη μάνα του :
-Αλία έλα γρήγορα να φας.
-Δε με λένε Αλία! Με λένε Κωστάκη και είμαι Ελληνόπουλο!
-Τί είπες ρε τσογλάνι; Πέφτουν φάπες και του μαυρίζει η μητέρα του το ένα μάτι.
Περνάει η ώρα γυρνάει κι ο μπαμπάς από τη δουλειά και του εξηγεί η μαμά για τον μικρό.
-Αλία, τσακίσου κι έλα εδώ τώρα! Τί είναι αυτά που ακούω ρε; Σε λένε Κωστάκη;
-Ναι! Με λένε Κωστάκη και είμαι Ελληνόπουλο.
-Τί είπες ρε τσογλάνι; Κι αρχίζει το καρπάζωμα οπότε του μαυρίζει το άλλο μάτι.
Την άλλη μέρα πάει ο μικρός Κωστάκης-Αλία στο σχολείο και τον βλέπει η δασκάλα :
-Τί έπαθες Κωστάκη; Γιατί είναι έτσι τα μάτια σου;
-Που να σας τα λέω κυρία... Χθες μου την έπεσαν...δύο Αλβανοί!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου